1 Odoletan dut sudurra eta masailean ubeldura. Orbain zaharrak ez dira itxi ta berri bat zabaldu da. Hau ez da giza itxura!,- begira nago ispilura- makillajeak ez du kenduko nire senarran tortura. Isilpeko negargura. Pastillak hartzeko duda. Agian hobe alde egitea bakean beste mundura. 2 Negar tanta bi konketan behera, potea eskuetan hustu. Heriotzaren gogo biziak ezin nau jada izutu. Zenbat bortxaketa mutu ta zenbat malko ezkutu! Hilotza izan baino lehenago hilda banago, hain justu. Alabak egin dit kuku, buru barrutik agurtu. Haren pozaren gatibu naiz ta katea nola apurtu?. | 3 Leire gogoan ta irudiaz bete egin dut altzoa. Sehaskaraino hegan joan ta negarrez dago haurtxoa. “Etorri nire bitxoa!, patuaren kapritxoa, nire bizitzan truk entzun nahi dut berriro zure zantzoa. Sudur gorriko iratxoa, mesedez izan zintzoa, amak babestu egingo zaitu bueltatzen bada otsoa.” 4 Txoritxoa besotan hartu, kale hotzean barrena, kaiolatik at eguzkia da eta zerua gardena. Zinez izan da azkena. Akabo nire etsipena!. Inork itzuli beharko dizkit izana eta izena!. Epaile entzungor dena, politikari itsuena, zergatik neuri jasanarazi nire senarran kondena?. |
Doinua: Manu Chao-ren “Desaparecido”, Igor Elortzak sortutako bertsioan.