Athletic Fundazioak antolatutako "Thinking Football" zikloaren barruan jardunaldi interesgarria antolatu zen atzo arratsaldean Bilboko BBK Aretoan, "Futbola eta Bilakaera Gizartean" izenburuarekin. Tertulia Patxi Alonso kazetari mediatikoak gidatu zuen eta Josep Ramoneda filosofoa eta Sid Lowe eta Filippo Rizzi kazetariak izan ziren gonbidatuak.
Futbola herriaren opioa da, zalantzarik gabe. Nola azaldu bestela azken egunotan Barcelona-Real Madrid klasikoak Espainiar estatuko hedabideetan, baita munduko hainbatetan ere, izan duen eta oraindik daukan ohiartzun mediatikoa? Nola justifikatu bestela Espainiako Ligako klubak itotzen ari diren miliotako zorrak? Nola ulertu jendearentzat politikarien soldatak eskandalugarriak izatea baina futboleko izarrenak ez?.
Futbola ere erlijiotzat har dezakegu, bere fededun, erritual eta liturgia propioak dituena.
Gizartearen barruan sortzen diren biolentziak futboleko estadioak irudikatzen duen bomitorio sozialera bideratzen dira.
Halere, futbolak ere gizartea egituratzeko eta kohesionatzeko ere balio du, klaseen arteko ezberdintasunak gainditzeko. Futbola unibertsala da, nahiz eta geografikoki errealitate oso ezberdinak bizi. Jarraitzaileen fenomenoari berari eragin dion globalizazioaren garaian identitate propio bat sortzeko tresna da; "gu" positibo bat, alegia, inoren kontra ez doana, baina besteengandik berezi egiten gaituena. Athleticen izan genezake adibiderik onena.
Beraz, gakoa da nora bideratzen den futbolak sortzen duen energia kantitate itzel hori. Bi adibide kontrajarriak ipini ditzakegu: Afrikako futbola eta 70ko hamarkadako Inglaterrako futbola.
Afrikan gobernuek futbola kontrolatzen dute. FIFAk emandako diruak ustelkeria elikatzen du eta, horren ondorioz, tokiko futbola ez da garatzen eta, orokorrean, txapeleketak ez daude ondo egituratuta. Logikoa denez, futbolari afrikarrek sorterritik alde egin nahi dute etorkizun oparoago baten bila. Hortaz, futbolak giza bilakaera sortzeko duen ahalmena hutsean gelditzen da.
70 hamarkadako Inglaterran ohiu arrazistak ohikoak ziren estadioetan futbolari beltzen aurka. Eguraldi hotza ezin zutela jasan eta futbolean jolasteko jarrera egokia ez zutela bezalako usteak zabalduta zeuden jarraitzaileen artean, baita entrenatzaile batzuen artean ere. Halere, West Bromwich Albionen jokatzen zuten Cunningham, Regis and Batsonek ("The Trio") uste eta oihu arrazista horiekin bukatu egin zuten zelaian bertan erakutsitako abilidadeen bidez. Futbolak gizartea aldatu zuen.
Futbola opioa bada...gora politoxikomania!
No hay comentarios:
Publicar un comentario